خواستگاری وازدواج در ژاپن
ترجمه گارگین فنائی
.
در تمام طول شش یا هفت دههء گذشته ، فرهنگ های کشورهای سراسر جهان دست خوش تغیرات مهمی شده اند و ژاپن هم از این امر مستثنی نیست مقایسه خواستگاری و ازدواج در بین ژاپنیها در دهه 1950 با امروز این تغییرات مهم را آشکار می سازد.
در دههء پنجاه ازدواج یک امر خانوادگی بود. پدر در خانواده قدرت داشت بنابراین او ازدواج بچه هایش را ترتیب می داد . بزرگ ترین پسر تمام طول زندگبش در خانه خانوادگی همراه با والدینش زندگی می کرد و خط مشی خانواده را ادامه میداد بنابراین بویژه ازدواجش مهم بود . به همین دلیل وقتی بزرگ ترین پسر به سن بیست و پنج سالگی می رسید پدرش واسطه ای جستجو می کرد تا در بین خانواده ها رفته و از آنها به آن پسر عکسهایی نشان داده و به او از شش یا هفت زن جوان ناریخ های خانوادگی بدهد . سپس پدر، زن جوانی که خانواده اش شبیه به خودشان بود برگزیده و تاریخی برای ملاقات بین دو خانواده می گذاشت که" اُمیای omiai" خوانده میشد که در طی آن والدین تقریباً همگی صحبت می کردند در حالی که جوانان با چشمان متواضع می نشستند . سپس اگر همه چیز خوب پیش میرفت از دختر و پسر جوان خواسته میشد که رضایت خود را اعلام کنند . در آن دوران تعداد زنها بیشتر از مردها بود بنابراین زنان جوان و خانواده هایشان ناگزیر به موافقت با هر مورد معقولی بودند . از زمانی که در مورد عروسی توافق میشد باز عروس و داماد تا روز عروسی نمی توانستند همدیگر را ببینند
.
مراسم خواستگاری سنتی موسوم به اُمیای omiai در ژاپن
از دهه پنجاه ژاپن تغییر زیادی کرد. امروزه ازدواج عمدتاً یک امر فردی است . پدرها آن اقتدار سابق را در خانواده ندارند و بزرگ ترین پسر همیشه در خانه باقی نمی ماند . با وجود این اگر آنها نقل مکان کنند معمولاً نزد والدینشان ساکن می شوند . افراد جوان شریک ازدواج خود را غالباً بعد از ملاقات همدیگر در محل کار یا کالج انتخاب می کنند . امروزه بسیار کم به سراغ واسطه ها می روند اما آنهایی که خود نمی توانند همسری پیدا کنند از خدمات واسطه ای ( همسر یابی یا دوست یابی ) کامپیوتری استفاده می کنند که در آنها متقاضیان و عکسها و اطلاعاتی درباره همدم ها و همسرهای بالقوه ارائه می دهند . از آنجائی که بسیاری از زنها در ازدواج تاخیر کرده و اندکی از آنها هم مصمم هستند که مجرد باقی بمانند اکنون تعداد مردهای موجود بیشتر از تعداد زنهای موجود است و مردهای بسیار جوان ناگزیرند هر مورد معقولی را بپذیرند . نوعاً وقتی مرد جوانی یک همسر بالقوه از طریق کامپیوتر انتخاب می کند او برای چند داوطلب ایمیل می فرستد سپس یکی را برای نامزدی انتخاب می کند و سرانجام اگر آن نامزدی خوب پیش برود از آن دختر تقاضای ازدواج می کند . جوانان هنوز هم می خواهند تائید والدینشان را در انتخاب یک شریک داشته باشند اما مراجعه به تائید والدین آنها را از ازدواج بازنخواهد داشت .
از اُمایا تا " واسطه گری نامزدی کامپیوتری computer-assisted courtship"مراحل پیدا کردن یک همسر در ژاپن تغییرات زیادی کرده است و در عین اینکه اقتدار خانوادکی کم شده اختیار فردی در انتخاب شریک ازدواج نقش اصلی را پیدا کرده است .