نقد فیلم چهارشنبه

نقد فیلم چهارشنبه

جمع آوری از گارگین فتائی

.

کارگردان

سروش محمدزاده

تهیه‌کننده

یوسف وجدان‌دوست

نویسنده

پیمان ناجی

سروش محمدزاده

بازیگران

شهاب حسینی

آرمان درویش

نسیم ادبی

هستی مهدوی

امیرحسین شام بیاتی

الهام حاج فتحعلی

فیلم‌برداری

مرتضی غفوری

تدوین

سروش محمدزاده

اسماعیل ترک‌زاد

توزیع‌کننده

هنر و تجربه

تاریخ‌های انتشار

 ۲۴اسفند ۱۳۹۴

مدت زمان

 ۸۷دقیقه

کشور

ایران

زبان

فارسی

چهارشنبه فیلمی به کارگردانی سروش محمدزاده، نویسندگی سروش محمدزاده و پیمان ناجی و تهیه‌کنندگی یوسف وجدان‌دوست محصول سال ۱۳۹۴است.

این فیلم از تاریخ ۲۴اسفند ۱۳۹۴در سینماهای ایران اکران شده است.

برنده تندیس بهترین کارگردانی از بخش هنروتجربه سی و چهارمین جشنواره فیلم فجر (۱۳۹۴)

خلاصه داستان

شاید هیچكدام نمی‌دانستند اتفاقى می‌افتد كه چهارشنبه را برایشان روزى متفاوت می‌كند.

دو سال قبل در مراسم نامزدی اکرم پدر او طی یک درگیری، توسط یکی از اقوام نزدیک داماد کشته می‌شود و مدتی بعد از آن هم قاتل به اعدام محکوم می‌شود. امروز ، روزی است که پس از مدتها انتظار حکم اعدام او تایید شده و اکرم به همراه خانواده اش یعنی خواهر و دو برادرش بایستی برای تایید درخواست قصاصشان به دادسرا بروند اما گویا مشکلی پیش آمده است که اکرم و خواهرش طیبه را مردد کرده است. آنها موضوع را به سلیم هم می‌گویند اما ترجیح می‌دهند برادر کوچکتر طاهر چیزی از قضیه نداند ، سلیم به او می گوید که بهتر است رضایت بدهند و بجای اعدام تقاضای دیه کنند ولی طاهر بر می آشوبد و اعلام می کند به هیچ وجه رضایت نمی دهد...

چهارشنبه درباره ی یك خانواده ی چهارنفری شامل دو خواهر و دو برادر است. دو برادر بر سر رضایت دادن یا قصاص قاتل پدرشان با یكدیگر درگیری دارند و هر یك تلاش می كند دیگری را به درستی عقیده ی خود قانع كند. اما توافق به این سادگی ها امكان پذیر نیست؛ حتی اگر دو خواهر وارد ماجرا بشوند. اصلاً همین بردن ماجرا به بستر خانواده و درگیر كردن عواطف خانوادگی بین خواهران و برادران است كه باعث می شود مشكل حل نشدنی به نظر نرسد.

نقد و بررسی فیلم چهارشنبه ساخته سروش محمدزاده / به همراه گفتگو با فیلمساز

نقد فیلم چهارشنبه (سروش محمدزاده)

مهرزاد دانش / فیلم

اختلاف چند خواهر و برادر بر سر بخشیدن قاتل پدر خانواده و یا اعدام او، گره اصلی ماجرا است. اما هر گره، معطوف به علتی است. چرا باید برادر کوچک خانواده این قدر سرتق و مصر باشد که الا و لابد اعدام باید انجام گیرد؟ فیلم پاسخی برای این پرسش ندارد. به جایش برادر کوچک را راهی کوچه و خیابان می‌کند تا سهم‌الارث برادرش را بابت دیه تهیه کند. اما این راهی شدن هم منطق مشخصی ندارد. به غیر از گره میانی فیلم (روشن شدن وضعیت بارداری خواهر کوچک) که تا حدی حال‌وهوای فیلم را عوض می‌کند و گره اولیه را گسترش و شدت می‌بخشد، مابقی فیلم عبارت است از رفتن برادر کوچک‌تر نزد آدم‌های گوناگون برای تأمین پول و غرولندهای برادر بزرگ‌تر پای تلفن و نق و ناله‌های دو خواهر نشسته در خانه. این روند، فیلمی را که می‌توانست به دلیل موضوع پرالتهابش، بسیار پویا باشد، عملاً در مداری از تکرار و ایستایی قرار داده است.

بله... بازی‌ها خوب است، دو گره فیلم خوب به هم ربط داده شده است، ولی وقتی داستان پر و پیمان نباشد، این عناصر هم چندان یاری‌گر نیستند. پایان فیلم هم ای کاش به جای ورود به خانه‌ی همسایه در پی حضور عروس و داماد در آن، با باقی ماندن در‌‌ همان خانه‌ی شخصیت‌های اصلی داستان شکل می‌گرفت و نهایتاً صدای شادی و پایکوبی همسایه از بیرون به داخل خانه سرایت می‌کرد تا تقابل بهت‌زدگی ساکنان این خانه با سرور همسایه‌ی کناری، به شکل هنرمندانه‌تری نمود پیدا کند.

 ****

سحر عصر آزاد / اعتماد

«چهارشنبه» نخستين فيلم سروش محمدزاده است كه به موضوع قصاص و درگيري يك خانواده براي راضي كردن برادر كوچك‌شان براي گرفتن پول ديه و بخشش قاتل پدر مي‌پردازد؛ موضوعي كه در سينماي ايران به خصوص در سال‌هاي اخير تازگي ندارد و تنها يك زاويه ديد جديد مي‌تواند آن را احيا كند.

با اين رويكرد فيلم از گره كليشه‌اي درگيري ميان خانواده قاتل و مقتول براي گرفتن رضايت گذر كرده و به درگيري چند خواهر و برادر براي راضي كردن برادر كوچك‌شان مي‌پردازد تا از خون پدر بگذرد و سطح جديدي از روابط را وارد قصه و فيلم كرده است.

اما در همين مسير، فيلم رفت و برگشت‌هاي تكراري و غيردراماتيكي دارد كه باعث درجا زدن درام در يك موقعيت و ساكن شدن اين قصه ملتهب مي‌شود.

به خصوص حجم زياد ديالوگ‌هاي فيلم كه به نوعي قرار است اطلاعات را مرور كرده و علامت سوالي براي مخاطب باقي نگذارد، به دام تكرار افتاده و جان اصلي درام را مي‌گيرد. بازي بازيگران حرفه‌اي فيلم همچون شهاب حسيني از نقاط قوت اين فيلم تجربي محسوب مي‌شود.

****

گفت‌وگو با سروش محمدزاده کارگردان فیلم «چهارشنبه»

«چهارشنبه» واقعیت زندگی امروز مردم است

صبا شادور

 این اثر نخستين تجربه کارگردانی فیلم بلند سروش محمدزاده است. او پیش از این ساخت هفت فیلم مستند و تدوین بیست‌ودو مستند و همچنین تدوین پنج فیلم ویدیویی را برعهده داشته است.

محمدزاده معتقد است که سینما از دل واقعیت‌های جامعه می‌آید و فیلم «چهارشنبه» هم واقعیت زندگی مردم است.

در خلاصه داستان فیلم آمده است: آنها نمی‌دانستند اتفاقی می‌افتد که چهارشنبه را برایشان روزی متفاوت خواهد کرد....

آقای محمدزاده داستانی که برای فیلم خود «چهارشنبه» انتخاب کرده‌اید، داستانی است که امروزه در واقعیت و در جامعه امروزی هم شاهد آن هستیم، چه طور شد که این داستان را تبدیل به فیلم کردید؟ با توجه به حساسیت‌هایی که درباره موضوع قصاص در جامعه وجود دارد؟

 امروزه سینما این قابلیت را دارد که فیلم‌ها را با توجه به نزدیک بودن به اتفاقات جامعه نشان دهد. «چهارشنبه» بارها باعث می‌شود تا مخاطب خود را در جایگاه یک خانواده و آدم‌ها قرار دهد. موضوع اصلی این داستان این است که پدر یک خانواده در مراسم عروسی به قتل می‌رسد و بعد از دو سال که حکم قاتل آمده، بین سه تا از فرزندان و یکی از  فرزندان اختلاف پیش می‌آید و آن یک نفر که کاراکتر اصلی است در مقابل سایر اعضا می‌ایستد و اصرار دارد که حرف خودش را به کرسی بنشاند و به همین خاطر مشکلات زیادی برایش پیش می‌آید.

فیلم با عروسی شروع می‌شود و با نمایی از ورود عروس و داماد به پایان می‌رسد. این آغاز و پایان قرار است تلخی داستان فیلم را بگیرد؟

 به‌هرحال ما شاهد داستانی تلخ هستیم در طول فیلم؛ اما این‌که یک داستان را چه طور روایت کنیم و به یک نقطه منطقی برسانیم تا مخاطب هم خسته نشود، واقعا در سینما مهم است. ریتم مسأله جدی است؛ چون می‌دانم مخاطب امروز حوصله وقت تلف کردن در سینما را ندارد. اما رسیدن به یک ریتم مناسب خیلی سخت است و سال‌ها زمان می‌برد. از فیلمنامه شروع می‌شود و باید ریتم را رعایت کنی تا برسی به عناصر فیلم و کنار هم درست بچینی؛ درنهایت در تدوین نتیجه کار مشخص می‌شود. در تدوین همه چیز لبه تیغ است؛ چون ریتم ذهنی خودم ریتم تندی است مدام این نگرانی را داشتم که این ریتم تند آسیب به دریافت مخاطب نزند. امروز که به فیلم نگاه می‌کنم، می‌بینم باید از فیلم فاصله بگیرم. من اعتقاد دارم نفس کشیدن در سالن سینما مفهومی ندارد چون مخاطب آمده فیلم ببیند و کار دیگری ندارد.

رنگ فیلم عمداً رنگ سردی انتخاب شده که غم و فضای حاکم بر داستان را به مخاطب نشان دهد؛ ولی فکر نمی‌کنید این مخاطب را خسته می‌کند؟

 بعد اتمام فیلم می‌توان گزینه‌های دوم و سوم گذاشت ولی در حین تولید نه. از ابتدا مدیر فیلمبرداری پیشنهاد داد و من قبول کردم و نتیجه‌اش را هم دارم می‌بینم.

این فیلم با سرمایه مستقلی ساخته شده است؟

 شهاب حسینی سرمایه‌گذار معنوی فیلم هستند. ایشان به خاطر بازی خود دستمزدی دریافت نکردند و قبل از همکاری با من و این فیلم هم سرکار عادل یراقی بودند و در فیلم ایشان بازی کردند. چون دوست دارند که به نسل تازه‌کار هم کمک کنند. خیلی به جوان‌ها کمک می‌کنند. اگر بخواهیم دستمزد آقای حسینی را پرداخت کنیم به یک بودجه هنگفت نیاز داریم و ایشان به همه لطف دارند.

فیلم را با پروانه ساخت ویدیویی ساختید؟

 بله؛ فیلم پروانه ساخت ویدیویی دارد و به همین دلیل هم فیلم را به هنر و تجربه ارایه کردیم؛ چون «چهارشنبه» یک فیلم کلاسیک قصه‌گو است و روایت ساده و روانی دارد و با چیزی که از هنر و تجربه انتظار می‌رود، همخوانی ندارد. خوشبختانه «چهارشنبه» در این بخش پذیرفته شد. من نمی‌دانم چه ویژگی در فیلم ما دیدند که انتخابش کردند؛ چون فیلم ما مدل تجربی یا ضدقصه ندارد. بازیگر چهره‌ای هم جز شهاب حسینی نداریم اما فیلم از فضای سینمای بدنه و تجاری هم دور است. قصه تلخی دارد و این تلخی البته به معنای سیاه بودن نیست. خوشحالم که در جشنواره فیلم فجر و در بخش هنر و تجربه حضور داریم.

جلسه نقد و بررسی فیلم سینمایی "چهارشنبه"به کارگردانی سروش محمدزاده

جلسه نقد و بررسی فیلم «چهارشنبه» ساخته سروش محمدزاده (شنبه ۱۱اردیبهشت ماه) با حضور کارگردان، یوسف وجدان دوست تهیه‌کننده، محسن غلامی طراح صحنه، امیرحسین شام بیاتی و نیما راد بازیگران این فیلم و با اجرای محمدرضا مقدسیان به عنوان منتقد برنامه در پردیس سینمایی پرشین مهرشهر کرج برگزار شد.

پس از نمایش فیلم و در ابتدا مقدسیان با اشاره به این‌که اولین باری است که نشست نقد و بررسی فیلم‌های گروه هنروتجربه در کرج برگزار می‌شود و این باعث خوشحالی است، گفت:«امیدواریم که باز هم از این قبیل جلسات و نقد فیلم‌های هنر و تجربه در این شهر باشد و موجب بیشتر شدن رونق سینمای هنروتجربه و جذب مخاطب شود».

در ادامه سروش محمدزاده از برگزاری این جلسه ابراز رضایت کرد اما روز و ساعت انتخاب شده را نامناسب دانست :«خیلی خوشحالم که برای اولین بار در این سینما برای جلسه پرسش و پاسخ فیلمم حضور دارم، ولی فکر می‌کنم اگر این جلسه در ساعت و روز بهتری برگزار می‌شد، علاقه‌مندان بیشتری می‌توانستند حضور داشته باشند».

پس از آن محسن غلامی طراح صحنه در پاسخ به پرسش مقدسیان در مورد طراحی صحنه و لوکیشن‌های فیلم چهارشنبه توضیح داد: «صحنه‌های این فیلم یک خانواده ایرانی که دغدغه قصاص دارند را تشریح می‌کند. فضاسازی فیلم برای ما خیلی مهم بود که هم بتواند ارتباط خوبی با مخاطب برقرار کند و هم تکراری نباشد. ما برای رسیدن به فرم طراحی صحنه با کارگردان و تهیه‌کننده فیلم هم‌فکری می‌کردیم و بیشتر لوکیشن‌ها به گونه‌ای انتخاب می‌شد که واقعی به نظر برسد. چالش‌های زیادی در این راه داشتیم که با هم‌فکری یکدیگر مرتفع شدند . حال این‌که چقدر توانسته‌ایم در این راه موفق باشیم بستگی به نظر مخاطبان دارد.

هنر >سینمای ایران

  سروش محمدزاده کارگردان فیلم «چهارشنبه» از انتخاب یکی از بازیگران جوان فیلم به پیشنهاد شهاب حسینی صحبت کرد و درباره موضوع فیلمش توضیح داد.

سروش محمدزاده کارگردان «چهارشنبه» در گفتگو با خبرنگار مهر با اشاره به اینکه این فیلم در بخش «هنر و تجربه» سی و چهارمین جشنواره فیلم فجر حضور دارد، گفت: «چهارشنبه» اولین تجربه من در ساخت فیلم بلند است که داستانی خانوادگی دارد. اعضای یک خانواده طی چند روز دچار بحرانی می شوند و باید ظرف مدت کوتاهی در مورد موضوع مهمی که برای آنها پیش آمده است، تصمیم گیری کنند و همین مساله سبب می شود تا اعضای خانواده روبروی هم قرار گیرند.

وی درباره انتخاب نام این فیلم توضیح داد: با توجه به بحرانی که برای خانواده مورد نظر رخ داده است، اعضای این خانواده تنها تا روز چهارشنبه زمان دارند تا تصمیم لازم را برای بحران پیش آمده اتخاذ کنند. از آنجا که روز چهارشنبه برای خانواده داستان ما از اهمیت بسیاری برخوردار است، تصمیم گرفتم نام این فیلم را «چهارشنبه» بگذارم.

این کارگردان جوان با اشاره به بازیگران حاضر در این فیلم، بیان کرد: بازیگرانی که در این فیلم بازی کرده اند از جمله هنرمندان خوب سینمای ایران به شمار می روند که از حضور آنها در این فیلم بسیار خوشحال هستم. می توان گفت شانس قرار گرفتن این بازیگران کنار یکدیگر، پیش از اینکه حاصل انتخاب ما باشد، حاصل خوش شانسی ما در فیلم «چهارشنبه» بود.

وی تاکید کرد: زمانی که فیلمبرداری این کار را آغاز کردیم، به دلیل تعدد پروژه های بازیگران مورد نظر، به سختی می توانستیم حضور بازیگران را در این فیلم داشته باشیم. به خصوص شهاب حسینی که تازه به ایران بازگشته بود و زمان بسیار کمی تا شروع فیلمبرداری سریال «شهرزاد» داشت، اما این بازیگر با ما همکاری های لازم را انجام داد و در همان فرصت کم در فیلم «چهارشنبه» بازی کرد. بعد از توافق با شهاب حسینی، ترکیب بازیگران و انتخاب دیگر عوامل فیلم نیز به راحتی صورت گرفت.

محمدزاده گفت: نسیم ادبی هم از جمله بازیگران شناخته شده در حوزه تئاتر است که یکی از بهترین بازی های خود را در این فیلم انجام داده است. آرمان درویش نیز برای اولین بار جلوی دوربین رفته است که این بازیگر توسط شهاب حسینی به ما معرفی شد. با توجه به اینکه سینمای ایران نیازمند معرفی چهره های تازه است، تصمیم گرفتیم تا در کنار بازیگران شناخته شده سینمای ایران از چهره های جدیدی در این فیلم استفاده کنیم.

وی با اشاره به زمان فیلمبرداری «چهارشنبه» بیان کرد: این فیلم سینمایی آذر ماه ۹۳و با سرمایه کاملا شخصی ساخته شده است. فیلمبرداری این فیلم در ۲۰روز انجام شد، البته این را هم باید بگویم که این اثر بیش از ۲۴لوکیشن و بیش از ۲۰بازیگر به غیر از بازیگران اصلی داشت. بسیاری از صحنه های فیلم خیابانی فیلمبرداری شد که البته با همکاری عوامل فیلم به خوبی از پس این کار برآمدیم.

این کارگردان سینما توضیح داد: با توجه به اینکه این کار اولین پروژه بلند من به عنوان کارگردان و یوسف وجدان دوست به عنوان تهیه کننده است، پروانه ساخت و نمایش «چهارشنبه» به صورت ویدیویی صادر شده است. این فیلم را از ابتدا با هدف نمایش در گروه «هنر و تجربه» جلوی دوربین بردیم، البته آن زمان نمی دانستیم که آثاری با پروانه نمایش ویدیویی می توانند در بخش «هنر و تجربه» جشنواره فیلم فجر حضور داشته باشد و خوشحالم که با اضافه شدن این قاعده ما نیز فرصت حضور در این دوره از جشنواره فیلم فجر را داشتیم.

وی تاکید کرد: «چهارشنبه» فیلمی سر راست و با روایت کلاسیک و قصه گو است که در آن بازیگران چهره حضور دارند، به همین دلیل فکر می کردیم که ممکن است در بخش «هنر و تجربه» قرار نگیرد، اما خوشبختانه نگاه دوستان در بخش «هنر و تجربه» این بود که با ایجاد تنوع در این بخش، تنها سراغ فیلم های هنری و تجربی به معنای خاص خود نروند و فیلم های قصه گو را نیز در این گروه راه دهند تا مخاطبان بیشتری به این بخش جذب شود.

چهارشنبه سروش محمد زاده از نظر منتقدان چگونه فیلمی است ؟

محسن بیگ آقا در سایت ماهنامه فیلم نوشت:

˜گاهی در سینما فیلم ساز از رئالیسم عبور می كند و چنان دنیایش را واقعی به تصویر می كشد كه به مرز ناتورالیسم می رسد. چهارشنبه در چنین فضایی سیر می كند. از فضای وهم آلود درگیری در مراسم عروسی كه می گذریم، وارد دنیایی می شویم كه شخصیت ها در آن گرفتارند و مثل رمان های ناتورالیستی دست وپازدن شان جز فرو رفتن در باتلاق كمكی به آن ها نمی كند. رنگ های یك نواخت فیلم هم به این تیرگی فضا كمك می كند تا هماهنگی در فضای فیلم به اوج خود برسد.

حوادث فیلم پس از باز شدن گره اولیه كه شخصیت ها سعی در پنهان كردنش دارند، به سرعت شكل می گیرد و تماشاگر را ملتهب نگه می دارد. در پایان هم فیلم ساز تلاش می كند همه ی حوادث را به هم پیوند بزند و چیزی را در این بین جا نگذارد. قصه ی محوری فیلم موضوع رضایت دادن و رضایت گرفتن در ماجرای دیه است، اما دنیایی كه فیلم ساز به تصویر می كشد، در چهارشنبه به كلی متفاوت از دنیای فیلم های مشابه در سینمای ایران مانند دهلیز (بهروز شعیبی) است. شاید مهم ترین ویژگی چهارشنبه نگاه تلخی است كه ویژه ی نسل جوان فیلم سازان سینمای ایران است.

یكی از دلایل جذابیت چهارشنبه تحرك زیاد شخصیت ها و رفت وبرگشت هایی است كه در لوكیشن های مختلف فیلم رخ می دهد و سبب كشمكش دراماتیك می شود. شخصیت ها مدام بین مكان های تكراری فیلم مانند خانه ی ویلایی قدیمی، محل های كار برادر كوچك تر كه به عنوان پیك موتوری طی روز و كارگر سوپرماركت در عصرها كار می كند، و تعمیرگاه محل كار داماد خانواده، در حال تلاطم هستند. فضای بیرونی فیلم به محل كار برادر بزرگ تر برمی گردد كه با وانت كار می كند و در خیابان های تهران بار جابه جا می كند. جابه جایی های متعدد شخصیت ها بین مكان های مختلف، به فیلم ریتم می دهد و به تنش فضا می افزاید.

یكی از نكاتی كه سبب شده درام فیلم خوب جفت وجور شود و قابل باور به نظر برسد، سنتی بودن خانواده ی مركزی در فیلم است. در دنیای فاقد اخلاق امروزی، حادثه های اخلاقی در قصه فقط قادر به تكان دادن خانواده های سنتی هستند. وگرنه چنان نگاهی به حوادث، در برخی فیلم های این سال های سینمای ایران البته نمی توانست ویرانگر و اساساً درام یك فیلم باشد.

چهارشنبه از جمله فیلم هایی است که نشان می دهد با یک قصه ی یک خطی هم می توان فیلمی جذاب ساخت و این که درام و بازی با لحظه ها، از خود قصه مهم تر است. بازی شهاب حسینی و آرمان درویش در نقش دو برادر فیلم، با درگیری ها، سوء تفاهم ها و مشکلات خاص شان، از محورهای دراماتیک فیلم است. پشت سر آن ها، دو خواهر فیلم با بازی هستی مهدوی و نسیم ادبی نقش تلطیف کننده ی قصه و مشکل بزرگ سر راه خانواده را دارند.

شهاب حسینی - "چهارشنبه"وارد شبکه نمایش خانگی شد

فیلم «چهارشنبه» به کارگردانی سروش محمدزاده که در حال حاضر روی پرده  سینماها در گروه هنروتجربه است، همراه پشت صحنه‌ای ۳۰دقیقه‌ای از امروز  وارد (دوشنبه ۲۴آبان ماه) شبکه نمایش خانگی شده است.

  به گزارش فیلم‌نت نیوز، فیلم سینمایی «چهارشنبه» ساخته سروش محمدزاده که به  مدت هشت ماه روی پرده سینماهای گروه هنروتجربه بوده است همزمان با اکران وارد شبکه نمایش خانگی شده است.

این فیلم بر اساس قراردادی که با شرکت تصویرگستر پاسارگاد (پخش‌کننده فیلم) دارد باید پس از شش ماه وارد شبکه نمایش خانگی می‌شد، اما به دلیل اینکه جزو فیلم‌های پرفروش گروه هنروتجربه بوده، دو ماه بیشتر روی پرده مانده و عرضه فیلم در شبکه نمایش خانگی تا امروز به تعویق افتاده است.

"

چیزهایی که باید در مورد فیلم "چهارشنبه"بدانید:

• اول از همه اینکه چرا انقدر شخصیت ها بیچاره بودند؟ چرا باید انقدر همه چیز تار و تیره  باشد؟ اینکه بخواهید مسائل "روز"جامعه را به تصویر بکشید یا اینکه از دور به زندگی "فیلم  شدنی"طبقه ی زیر متوسط نگاه کنید ایرادی ندارد اما چرا آنقدر بدون هدف؟ آی کارگردان  های تازه! با یک خانه ی نقلی اجاره کردن و چهار تا بازیگر از این طرف آن طرف پیدا کردن و یک گره ی داستانی که بیشتر شبه گره است تا هر چیز دیگری، نمی توانید فیلمی مفهومی و عمیق بسازید.

•طاهر شاید یکی از تنها شخصیت هایی بود که عملا از آن نفرت داشتم. وقتی دم از غیرت می زد (آیا واقعا می زد؟) ولی تا دهانش را باز می کرد فحش بود که بار خواهران بی پناهش می کرد، دوست داشتم همانجا پشت لپ تاپ داد بزنم "دهنت رو ببند مردک!". طاهر حتی ضد قهرمان هم نبود. ما از گذشته ی طاهر چیزی نمی دانیم. نمی دانیم چرا انقدر دارد کله شقی می کند. درست است که می خواهد خون پدرش پایمال نشود اما تنها دردش همین است؟ آیا فقط همین است؟؟؟ طاهر یکی از منفورترین کاراکترهایی بود که این اواخر در فیلم های ایرانی دیدم.

•زن ها...این زنهای معصوم بی دفاع ایرانی. طیبه که معلوم بود حتی شاید از سلیم هم بزرگتر است عملا کاری در فیلم انجام نمی دهد. جز اینکه یادش نرود بدون چادر دو قدم راه را تا دم درب خانه برود و وقتی هم که بعد از تهدید های تو خالی طاهر در را پشت سرش می بندد، نگاهی مثلا دردناک به دوردست بکند. خدا وکیلی، چند بار دیدیم که طیبه درب را پشت این و آن می بندد و سپس به اکرم یا به دوردست یا به آینده یا به هر چیز دیگری در فرای دوربین نگاه می کند؟ طیبه، زنی است که هیچ کاری انجام نمی دهد. با اینکه سنش از برادر احمقش بیشتر است، اما در برابرش می شود مورچه. هر کس در دنیای واقعی بود، وقتی برادر کوچکترش اینقدر احمق بازی در می آورد و هر چی از دهانش در می آمد به او می گفت، حداقلش دمپایی اش را به سمتش پرت می کرد!!! یا اینکه چیزی در سینه اش می کوفت. اما طیبه ی قصه ی ما فقط زار می زند و ما هم نمی دانیم در گذشته اش چه سختی های دیده، پس فقط نظاره اش می کنیم و حتی ذره ای دلمان به حالش نمی سوزد. تا کی باید زن هایی را ببینیم که کارشان نگه داشتن حرمت ها، ساکت کردن بقیه و فرو خوردن غم و غصه ی خودشان است؟؟

•از بازیگرها که نگویم که همه چیز واضح است. بازیگر نقش طاهر که سعی می کند با انداختن صدا در گلویش، ادای مرد های غیورو یا ادای یکی دیگر از بازیگرهایی که اینروزها روی دور افتاده را در بیاورد. اما جز فریادهای زدن های بی مورد و گره انداختن در ابروهایش، چیزی از او نمی بینیم. نامزد بی مصرف اکرم، بازیگری که نقشش را بازی می کند، رسما نمی تواند یک جمله را کامل به زبان بیاورد. انگار خودش هنوز باورش نشده که دارد فیلم بازی می کند. حتی از تله فیلم های شبکه های استانی هم بدتر بازی می کند. چند بازیگری که آشنا هستند به چشمانمان هم مثل همیشه اند. شهاب مثل سایر فیلم هایی است که در این ژانر بازی کرده. نه چیزی بیشتر نه چیزی کمتر. مثل همیشه خوب اما نه آنقدری که دهانت را باز بگذارد.

•از داستان فیلم نگویم که بهتر است. آخر داستان که الکی پیچ و تاب می خورد و رسما فقط طاهر را می بینیم که از شمال تا جنوب تهران را موتورسواری می کند، داستان هیچ چیزی ندارد. یک گره ای آن آخر می افتد که یک دفعه برطرف می شود، از آن طرف، گره ی اصلی داستان خودش کار خودش را می سازد. به اینگونه رفع کردن گره ها می گویند deux ex machina، مخصوص نویسنده هایی است که خودشان را درگیر هزارتوی داستانشان می کنند و سپس آخر داستان می مانند حیران که چطور از این ماز بیرون بیایند. راه حلش یک حلال آبکی است که منطقی هم باشد و ما هم بگوییم حتما می تواند اینطوری بشود و داستان تمام بشود و ما هم برویم خانه مان.

•آهای کارگردان هایی که فکر می کنید می توانید یک شبه اصغر فرهادی شوید. ولله نمی توانید. نمی توان یک شبه فرهادی شد. فکر نکنید کاری که فرهادی می کند راحت است. شب می خواهد صبح بلند می شود و کل فیلمنامه در ذهنش است. اینطوری نیست که چهار تا بازیگر را بیندازد در یک خانه ی سی متری و بگوید انقدر همدیگر را بزنید و گریه کنید تا جانتان در آید! واقعا اینطور نیست، قسم می خورم که اینطور نیست. کمی فکر کنید، جستجو کنید، تحقیق کنید، بعد فیلم بسازید!

•شهاب عزیز...شهابی که این همه سال پشتیبانی ات را کرده ایم؛ اینکه می خواهی زیر بال کارگردان های تازه را بگیری خیلی جوانمردانه است؛ مطمئنا همه ازت ممنون اند و کسی کمتر از این از تو انتظار ندارد. شهابی که حتی در چنین فیلمی بی سر و ته و تاریک و بی هدف، باز هم از جان مایه می گذاری. حمایت خوب است اما بد نیست که به جا باشد. نه از هر فیلم نامه ای و نه از هر کارگردانی که فکر کرده داستان اجتماعی نوشتن مثل آب خوردن است. نمی دانم شاید هم هست. اما شهاب عزیز، کم کار کن اما گزیده کار کن. دوستدار تو، طرفدارت.

فیلم چهارشنبه به کارگردانی سروش محمدزاده روایت خانواده ای را بیان می کند که اعضای آن درگیر قصاص یا بخشش قاتل پدر خود هستند که قرار است روز چهارشنبه پای چوبه دار برود. این فیلم در سی و چهارمین جشنواره فیلم فجر در بخش هنر و تجربه اکران شد.

شهاب حسینی که در این فیلم نقش برادر بزرگتر خانواده را ایفاء می کند توانست با حضورش بر جذابیت و اهمیت این فیلم بیفزاید. اما در این میان بازی آرمان درویش و پیام اینالویی نیز مورد توجه منتقدان قرار گرفت و شهاب حسینی از آن ها به ویژه آرمان درویش به عنوان ستاره های آینده سینما یاد کرده است. آرمان درویش که با پیشنهاد شهاب حسینی برای نقش طاهر انتخاب شده است به گفته حسینی دارای سابقه دوستی با وی است که در زمینه فیلم کارهای تحقیقاتی انجام داده است و به پیشنهاد شهاب  این کار را قبول کرده است نه آن که خود پیشنهاد بدهد.

عوامل فیلم قبل از شروع فیلم در جمع خبرنگاران حضور پیدا کردند و به سوالات آن ها پاسخ دادند. شهاب حسینی با خوشحالی از حضور در جمع مردم رشت بیان داشت: شهرستان رشت از نظر توجه به فرهنگ و هنر و بویژه ادبیات یکی از پایگاه های فرهنگی این سرزمین محسوب می شود. وی درباره حضور خود در این فیلم اول سروش محمدزاده بیان داشت: من  برای حضور در این فیلم کار را ملاک قرار دادم، من سناریو را  به عنوان یک تکنسین نگاه نمی کنم، اگر بعد از خواندن سناریو احساس کردم که نمی توان به تماشای فیلم نشست حتی با پیشنهادهای هنگفت نیز از حضور در آن سرباز زده ام و خودم را از مخاطب جدا نمی دانم.

این هنرپیشه شاخص سینمای ایران همچنین ابراز داشت: سینمای ایران بعد از نوسان دهه هشتاد در دهه نود دچار پیشرفت شده است و این مسئولیت ما را بالاتر می برد، وقتی می بینیم که کارگردان جوان فیلم ابدو یک روز چنین فیلم تحسین انگیزی را می سازد باید نیز امیدوار باشیم و سینمای هنر و تجربه نیز نیاز به حمایت های بیشتری دارد. وی افزود: موضوع فیلم چهارشنبه نیز بخش هایی است که در سطح جامعه مشاهده می کنیم و باید گفته بشود.

شهاب حسینی وی در مورد این که با توجه به مضامین اولین فیلم بلند خود« ساکن طبقه وسط» و حضور در چنین فیلمی به معنای این است که وی در حال تغییر و تفاوت در خود است بیان داشت: این میل به تغییر  به نوعی این انگیزه پیشرفت است و آدم را از روزمرگی و تکرار نجات می دهد.  وی خاطرنشان کرد: در زندگی هر آدمی تحولاتی می تواند اتفاق بیفتد که پیرو همان  تغییرات حرکت می کند، وقتی فیلمی مثل ساکن طبقه وسط را کارگردانی می کنم همان نگاه کلی فیلم را دارم انجام می دهم اما برای بازی در فیلم چهارشنبه ریتم فیلم و عوامل برای موضوعی در جامعه حرکت می کند.

در این نشست خبری سروش محمدزاده کارگردان فیلم نیز بعد از معرفی فیلم چهارشنبه به عنوان یک فیلم  با هزینه  شخصی و ساخت آن در بیست روز درباره نام این فیلم گفت: از آنجایی که اتفاق قصاص قرار است روز چهارشنبه صورت بگیرد  و همه برای این روز درگیرند این نام را انتخاب کردیم. وی افزود به عنوان کوچکترین عضو سازنده این فیلم بسیار مفتخرم که در کنار گروه این فیلم حرفه ای باشم.

یوسف وجدان دوست تهیه کننده این فیلم نیز در این نشست بیان داشت: این فیلم با هزینه شخصی و بدون حمایت خاصی انجام شد و خوشبخانه نظر مثبت تماشاگران، منتقدان و حتی مسئولان را در پی داشت. وی در انتها گفت: هدف اصلی ما برای حضور در این شهر با توجه به مضمون فیلم اتفاقی است که امیدواریم امشب به آن برسیم!

چرا اثر امیدوارکننده‌ای است؟: بر خلاف دو مورد قبلی، اجرای بسیار جمع و جوری دارد.چهارشنبه شرایط تولید بسیار دشواری داشته و همین که عوامل فیلم توانسته‌اند این پروژه را به شکلی آبرومند به سرانجام برسانند نشان‌دهنده اراده و علاقه‌ای است که کلید حل بسیاری از مشکلات است. اولین فیلم محمدزاده، نمونه‌ای از «نهضت سینمای ارزان» است که قرار نیست از غر زدن‌های همیشگی سوءاستفاده کند. نکته کلیدی همین است: محمدزاده بدون نق زدن‌های معمول در مورد کمترین امکانات، تمام تلاش خود را به خرج داده تا با همین امکانات محدود بهترین نتیجه ممکن را به دست بیاورد و این، اتفاق بسیار شوق‌برانگیزی است. فیلم همچنین ماجراهای مربوط به قصاص را این بار از دید خانواده قصاص‌کننده نشان می‌دهد و همین باعث ایجاد موقعیت‌هایی می‌شود که نمونه‌هایش را کمتر در سینمای ایران به یاد می‌آوریم. تا جایی که به یاد داریم، بخش قابل توجهی از فیلم‌های مربوط به قصاص از دید خانواده فرد قصاص‌شونده روایت می‌شدند. ایجاد این پیچش در زاویه دید در چهارشنبه باعث می‌شود تا فیلم نگاه تازه‌ای به مسئله قصاص پیدا کند؛ نگاهی که با توجه به ارتباط داستانی میان دو خانواده جذاب‌تر هم می‌شود. فیلم همچنین به اندازه کافی دارای پیچ‌ها و گره‌های داستانی است تا تماشاگر را علی‌رغم تمام کمبودهای روایی تا انتها روی صندلی حفظ کنند.

چه نکاتی به فیلم ضربه می‌زنند؟: کمیت فیلمنامه بدجوری می‌لنگد. شخصیت‌ها در بسیاری از موارد بدون دلیل منطقی حرف نمی‌زنند و سکوت خود را تا جایی ادامه می‌دهند که فیلم از نظر زمانی به حد و اندازه‌های یک فیلم بلند نزدیک شود. ضمن این که بسیاری از رفتارهای شخصیت‌ها توجیه منطقی ندارد: به آنها گفته می‌شود که باید چه کاری انجام دهند اما آنها سر بزنگاه مدام دارند مسیر عکس را طی می‌کنند و در پاسخ به تحیر شخصیت‌های دیگر استرس و غافلگیری را بهانه قرار می‌دهند و گاه خیلی راحت می‌گویند: «نمی‌دانم». درست است که در زندگی واقعی چنین مواردی برای همه ما پیش آمده، اما اصول درام‌پردازی در سینما بر اصول زندگی واقعی اولویت دارد (همان‌طور که در زندگی واقعی این «حوادث» هستند که بسیاری از اتفاقات را رقم می‌زنند اما در یک فیلم سینمایی ذره‌ای استفاده بیش از حد از عنصر تصادف خودش را به وضوح نشان خواهد داد مگر این که جهان‌بینی فیلم به شکل منسجمی در مورد نقش تصادف در زندگی بشر باشد). از این گذشته، انتخاب اشتباه بازیگران در برخی از نقش‌ها به یکدستی فیلم ضربه زده است.

.

منابع

https://fa.wikipedia.org/wiki/%DA%86%D9%87%D8%A7%D8%B1%D8%B4%D9%86%D8%A8%D9%87_(%D9%81%DB%8C%D9%84%D9%85)

http://www.madomeh.com/site/news/news/5186.htm

http://www.7cinema.ir/Pages/News-%D8%AC%D9%84%D8%B3%D9%87_%D9%86%D9%82%D8%AF_%D8%A8%D8%B1%D8%B1%D8%B3%DB%8C_%D9%81%DB%8C%D9%84%D9%85_%D8%B3%DB%8C%D9%86%D9%85%D8%A7%DB%8C%DB%8C_%DA%86%D9%87%D8%A7%D8%B1%D8%B4%D9%86%D8%A8%D9%87%D8%A8%D9%87_%DA%A9%D8%A7%D8%B1%DA%AF%D8%B1%D8%AF%D8%A7%D9%86%DB%8C_%D8%B3%D8%B1%D9%88%D8%B4_%D9%85%D8%AD%D9%85%D8%AF%D8%B2%D8%A7%D8%AF%D9%87_-4046.aspx

http://www.aecinema.ir/movie/%DA%86%D9%87%D8%A7%D8%B1%D8%B4%D9%86%D8%A8%D9%87/

http://www.mehrnews.com/news/3031605/%D9%BE%DB%8C%D8%B4%D9%86%D9%87%D8%A7%D8%AF-%D8%B4%D9%87%D8%A7%D8%A8-%D8%AD%D8%B3%DB%8C%D9%86%DB%8C-%D8%A8%D8%B1%D8%A7%DB%8C-%DA%86%D9%87%D8%A7%D8%B1%D8%B4%D9%86%D8%A8%D9%87-%D8%A7%DB%8C%D9%86-%D9%81%DB%8C%D9%84%D9%85-%D8%AE%D8%A7%D9%86%D9%88%D8%A7%D8%AF%DA%AF%DB%8C-%D8%A7%D8%B3%D8%AA

http://damadam.ir/%DA%AF%D8%A7%D9%85-%D9%86%D9%88-gameno/%D8%A7%D8%AE%D8%A8%D8%A7%D8%B1-%D9%81%D8%B1%D9%87%D9%86%DA%AF%DB%8C-%D9%87%D9%86%D8%B1%DB%8C/title/%DA%86%D9%87%D8%A7%D8%B1%D8%B4%D9%86%D8%A8%D9%87-%D8%B3%D8%B1%D9%88%D8%B4-%D9%85%D8%AD%D9%85%D8%AF-%D8%B2%D8%A7%D8%AF%D9%87-%D8%A7%D8%B2-%D9%86%D8%B8%D8%B1-%D9%85%D9%86%D8%AA%D9%82%D8%AF%D8%A7%D9%86-%DA%86%DA%AF%D9%88%D9%86%D9%87-%D9%81%DB%8C%D9%84%D9%85%DB%8C-%D8%A7%D8%B3%D8%AA/id/1720706

http://shahabhoseini-fan.blogfa.com/tag/%DA%86%D9%87%D8%A7%D8%B1%D8%B4%D9%86%D8%A8%D9%87