نکاتی در مورد مترجمین رسمی دادگستریس
ژگارگین فتائثی
مترجمین رسمی دادگستری قشری هستند که وابسته به قوه قضائیه می باشند و کار اصلی آنها در واقع ترجمه مدارک رسمی از طریق ارسال آنها به دادگستری و وزارت خارجه برای خوردن مهر تائید این دو نهاد و همچنین مهر تائید مترجم رسمی است که بدین وسیله ترجمه آن متن را عملاً برای یک نهاد رسمی و عمومی معتبر و قابل استناد می سازد .
مترجمی رسمی نیز همانند وکالت و سردفتری اسناد رسمی و کارشناس رسمی دادگستری از حرفه های قضائی است و این حرفه ها به ازای خدمات گوناگونی که در حیطه کار خود انجام می دهند دارای تعرفه های ثابتی هستند که این تعرفه ها از طرف نهادهای مربوطه همواره اعلام می گردد .
کسانی که گذرشان به دارالترجمه رسمی خورده واقفند که کارشان تنها با یک بار رفتن و آمدن تمام نمی شود .
معمولاً افرادی به دارالترجمه مراجعه می کنند که یا قصد مهاجرت به کشوری را دارند و یا می خواهند برای ادامه تحصیل در یکم کشور خارجی مدارک خودشان را ترجمه کنند و یا اینکه به منظور اشتغال به آن کشور می روند .
در این گونه موارد معمولاً از شخص متقاضی ترجمه رسمی مدارک گوناگونی از سوی کشور مقصد مطالبه می شود
اما سه نکته در مورد مترجمین رسمی وجود دارد
اولین و مهم ترین نکته
همان گونه که در بالا ذکر شد معمولاًٌ مدارک گوناگونی در دارالترجمه از سوی یک متقاضی برای ترجمه ارائه می شود و با وجود اینکه تعرفه ها در همه جای ایران مثلاً به ازای هر کلمه ای که ترجمه می شود نرخ ثابتی دارد اما متاسفانه در خود همین تهران به عنوان نمونه برای ترجمه یک سند یک برگی در پائین شهر ده هزار در مرکز شهر چهل هزار و در بالای شهر هشتاد هزار تومالن حق الترجمه گرفته می شود .
البته وقتی به آنها می گویی که چرا هزینه ترجمه انقدر گران شده آنها می گویند که پانزده هزار تومان پول تائیدیه دادگستری و چهل هزار تومان هم تائیدیه وزارت خارجه بوده اما آیا آنهایی که ارزانتر می گیرند مگر همین پول را برای تائیدیه به این دو نها نمی دهند ؟
نکته دوم اینکه بیش از نود درصد دارالترجمه ها خدمات خود را به انگلیسی ارائه می دهند و درخواست ترجمه به سایر زبانها مثل فرانسه یا المانی و ایتالیایی و غیره بر حسب محدود بودن میزان مترجمین ، هزینه بسیار بالاتری دارد .
نکته سوم
بسیاری از این مترجمین دقت لازم را در ترجمه به اندازه کافی مبذول نمی دارند و حتی بارها شده که کلمه ای را در ترجمه از قلم انداخته و یا کلمه ای را به اصل متن در ترجمه اضاافه کرده اند و گویی از یک قالب واحدی پیری می کنند که همان قالب را برای همه تجویز می کنند و غافل از این هستند که مورد هر فرد می تواند با مورد فرد دیگر در ترجمه و نوع مدارک ارسالی متفاوت باشد .