ایران یا اروپا؟

ایران یا اروپا؟

گارگین فتائی

کسانی که مطالب وبلاگ مرا دنبال می کنند به خوبی آگاهند که من تا چه حد عاشق و شیفتهء ایران هستم و چندین پست در این زمینه گذاشته ام و همیشه گفته ام که ایران با همه معایبی که دارد سرزمین بسیار خوبی است .

بسیاری از ممالک اروپایی هستند که قدمت آنها به هزار سال هم نمی رسد اما ایران دست کم پنج هزار سال سابقه تمدن دارد .

البته همه ما امتیازات ایرانیان نسبت به سایر اقوام را هم می دانیم و من در مورد آنها مطالبی نوشته ام .

اما جای بسی تاسف است که در اروپا ماشاهد برخی رفتارهای نیکو و پسندیده ای هستیم که آدم انتظار دارد این رفتارها در کشوری مثل ایران که دارای سابقه فرهنگ و تمدن طولانی است بیشتر دیده و رعایت شود تا در اروپا اما متاسفانه چنین نیست .

من خودم در یکی از کشورهای اروپایی بودم و این رفتارهای نیکو را خود از نزدیک دیده ام بنابراین در صحت و درستی آن اطمینان کامل دارم که به چند نمونه از آنها که خودم شاهد آنها بوده ام اشاره می گردد

1: در اروپا زمانی که شما برای حساب کردن قیمت و یا هر دلیل دیگری در داخل صف هستید امکان ندارد کسی بیاید و به شما بگوید من قبلاً اینجا بودم و نکته جالب تر اینکه اگر شما مثلاً فراموش کرده اید جنسی را بردارید و می خواهید بروید و آن را بردارید و یا به هر دلیلی از صف خارج می شویم پشت سری شما تا شما نگوئید امکان ندارد خودش را جلو بیاندازد و انقدر منتظر می ماند تا شما کارتان را انجام دهید

2: زمانی که شما از مغازه ای چیزی را می خرید و شخص فروشنده می داند که شما غریب هستید و یا از قیمت جنس ناآگاهید ممکن نیست بیش از حد مجاز و قانونی جنس برای شما حساب کند و بقیه پولتان را تا سنت آخرش را به شما خواهد داد .

3: در کشوری که من رفتم اقوام گوناگونی بودند که به زبانهای مختلف صحبت می کردند اما اهالی بومی آن سرزمین هیچ واکنش تند یا غیر معمولی نسبت به آنها نداشتند و در این کشور که زبانش انگلیسی نیست خیلیها به زبان خودشان حرف می زنند اما وقتی توریستی می آید و زبان بلد نیست هرگز او را دست نمی اندازند  و برخوردی همسطح کشور خودشان با دیگران دارند .

من در ایران خودم شاهد بودم که تا توریستی می بینند با حالت عجیبی به او نگاه می کنند طوری که آن توریست احساس بدی بهش دست می دهد یک عده افراطی هم با تعصب زیاد به او می نگرند انگار هر چه گرفتاری بوده تقصیر این توریست بدبخت بوده است .

حتی من در ایران به شهرستانهایی رفته ام که تا با دوستم ارمنی حرف می زدیم می گفتند اینها خارجیند حتی پشت سر ما راه می افتادند .

4: در مدتی که من در آن کشور بودم حتی یک بار نشنیدم که ماشینی بوق بزند و این برای کسی که از ایران آمده خیلی تعجب آور است و البته اصلاً یک بار هم صدای آژیر اتومبیلی را نشنیده ام .

همه ما در ایران از صدای آژیر اتومبیل ها که برخی اوقات افراد بی ملاحظه به خاطر حساس کردن آنها مرتباً از صدای ماشینشان صبح و ظهر و شب می آید کلافه می شویم .

5: در این کشور شما پلیس خیلی کم می بینید و جالب اینجاست که مردم خودشان بدون اینکه پلیسی بالای سرشان باشد به طور کامل مقررات راهنمایی را رعایت می کنند .

تا چراغ سبز نشود عابرین پیاده از خط عابر پیاده رد نمی شوند و اتومبیل ها هم تا چراغ قرمز نشود  از جایشان تکان نمی خورند .

مورد دیگر قائل شدن احترام برای عابر پیاده است اگر ماشینی بداند عابری عجله دارد و نمی تواند پشت خط قرمز بماند اگر در آن لحظه از خط عابر پیاده عبور کرد آن ماشین انقدر می ایستد تا آن عابر کاملاً از خیابان رد شود .

6: لباس و ظاهر انسانها اصلاً برایشان مهم نیست البته من منظور م این نیست که هر لباسی خواستی بپوشی درسته و یا اینکه دخترها هر جوری خودشان را درست کنند درسته بلکه منظورم این است که مثلاً اگر کفشت کهنه باشد و یا لباس نو نداشته باشی و نظایر آن کسی به آن توجه نمی کند و همچنین این که کسی زیادی سیاه پوست یا زیادی سفید یا زرد پوست باشد کاملاً یک چیز عادی و طبیعی است .

متاسفانه در ایران یکی از رفتارهای ناراحت کننده همین توجه زیاد مردم به طرز لباس  پوشیدن همدیگر و همچنین اهمیت دادن به ظاهر انسانهاست.

 7: زمانی که شما کاری اداری یا در یک مکان عمومی دارید حد اکثر به مدت ده دقیقه کار شما راه می افتد و این گونه نیست که به شما بگویند برو چند روز دیگر بیا و یا فلانی باید امضا کند و نیامده است .

8: اگر کسی به شما بگوید فلان ساعت ودقیقه خواهد آمد و یا شما در آن ساعت در فلان جا باشید دقیقاً در همان ساعت و دقیقه خواهد آمد و کم کاری و از کار زدنی وجود ندارد .

9: در مورد مساله تورم و گرانی در ایران همه ما وضع ایران را می دانیم و البته می  دانیم که فشارهای خارجس اثر  زیادی در این مورد داشته اما آیا می توانیم بگوییم که هیچ سوء مدیریتی در کشور نبوده و هر کسی که مدیر بوده کار خودش را درست و بدون نقص انجام داده ؟

در اروپا هم که قسمتی از ممالک آن از واحد یورو استفاده می کنند برای ما ایرانیان قیمتها بالاست و یک یورو معادل چهار هزار توما ن در می آید اما مزیت اروپا بر ایران در ایرن زمینه این است که اگر قیمت یک کالا یک یوور است سالها همین قیمت باقی می ماند و حتی یک سنت تکان نمی خورد و برای همین راحت آدم می تواند برای قیمتها برنامه ریزی کند اما در ایران نوسان در تغییر قیمتها روزانه و حتی ساهعتی است .

10: در ایران با وجود تبلیغات گسترده برای اینترنت پرسرعت ، ما شاهد آن هستیم که همین اینتر نت پر سرعت هم چنان پر سرعت نیست و گاهی بسیار کلافه کننده می گردد .

البته من با وب های فیلتر شده کاری ندارم منظورم آن چیزهایی است که در ایران هم مجاز است و می توان آنها را سیو یا دانلود کرد .

اما مشکل اصلی در این است که مثلاً برای دانلود یک کتاب صوتی به عنوان نمونه کتاب صوتی مثتنوی معنوی و یا دیوان شمس که شامل چندین بخش صد مگابایتی است در ایران حتی باید یک روز را صرف دانلود کرد اما در آن  کشور سرعت اینترنت چنان بالاست که من برای دانلود کتاب صوتی مثنوی معنوی تنها چهار دقیقه وقت صرف کردم .

11: در این کشور در مدتی که آنجا بودم بسیار کم اتفاق افتاده که دعوایی صورت گرفته باشد و سر چیزهای بی ارزش و بیهوده دعوا نمی کنند و البته ما در ایران چقدر شاهد دعواهای بیهوده ای مثلاً داخل مترو یا اتوبوس یا بین مسافرو مسافرکش یا عابر و راننده و موتورسوارهستیم .

12: در این کشور کارمندها همگی لب خند بر لب دارند و بسیار مودبانه با ارباب رجوع برخورد می کنند و ما در ایران شاهد بوده ایم که کارمندانی هستند که تا چه حد رفتار خشکی دارند و چنان با آدم حرف می زنند گویی چیزی از آدم طلب کارند  و البته با کمال تاسف من در خود دادگستری بارها شاهد این بوده ام که وقتی کسی برای پی گیری پرونده خود مراجعه کرده  و خواسته کمی بیشتراز محتویات پرونده اش که حق اوست بداند از سوی کارمند دفتزی یا بایگان و مدیر دفتر با چه برخوردهای ناراحت کننده ای رو به رو شده و حتی بارها شنیدم که گفتند یه مامور یبارین اینو باندازه بیرون !

13: چیز مثبت دیگری که در این کشور دیدم احترام و رعایت حال معلولین است . در ابتدای هر خط عابر پیاده ای دستگاهی هست که وقتی شخص نابینا می خواهد از خیابان عبور کند وقتی چراغ سبز می شود آن دستگاه صدا می کند تا شخص نابینا بداند که می تواند در آن لحظه عبور کند .

در اتوبوس ها هم وقتی شخص فلجی با ولیچیر می آید کف اوبوس با زمین هم سطح می شود تا آن شخص معلول راحت بتواند وارد اتوبوس شود .

من در ایران خودم پانزده سال است که به خاطار ضعف بینایی عضو سازمان بهزیستی هستم اما همین سزمانی که باید یاور و کمک کننده افرادی مثل ما باشد کوچک ترین کمک موثری به ما نکرده  است و هر وقت تقاضایی از آن داریم کارمندتن آنجا به بهانه های مختلف و با بهانه کردن آئین نامه و تبصره در نهایت می گویند که این مورد شامل حال شما نمی شود .

این چند نمونه رفتاری است که من خود از نزدیک در اروپا شاهد آنها بودم و همیشه افسوس خورده ام که چرا نباید این رفتارهای پسندیده در ایران رعایت شود ؟

ممکن است عده ای بگویند که به این رفتارها در قرآن و احادیث اشاره و تاکید شده و یا در سایر کتب مقدسه و البته حرف درستی هم هست و شکی در آن نیست اما حرف تادعمل  خیلی فرق می کند.

همه ما ممکن است هر روز اصول اخلاقی و تعالیم دینی را مطالعه کنیم اما فقط دانستن و مطالعه کردن آنها کافی نیست عمل به آنهاست که مهم است .

چرا باید در اروپای غیر دینی که معتقد است دین از سیاست جداست و شما خیلی وقتها در آن یک کلمه از دین حرفی نمی شنوید مردم باید تا این حد این رفتارهای پسندیده را داشته باشند اما در ایرانی که دارای فرهنگ و تمدنی طولانی ومردم معتقد و متدین است خبری از این رفتارها نباشد!؟